KEUKENMAGAZINE 2024 // REPORTAGE & REIZEN Foto‘s: iStock/from_my_point_of_view; JordiRamisa; Marcus Lindstrom; tupungato, LookPhotos/Ingrid Firmhofer, Shutterstock/Alexandre Rotenberg; Bartosz Luczak; jorisvo; Massimo Santi D aar sta je dan te staren: een oude binnenstad als een filmdecor! De romantische steegjes in de schaduw van het Alcázar, de oude Moorse vesting. Balkonnetjes met stralende geraniums. Metselwerk versierd met azulejos, de kostbare kleurrijke tegels. Sprankelende sinaasappels in diepgroene boomkruinen. Rozengeur vanuit hofjes. Sevilla – Spaanser wordt het niet. En de Sevillanos? Ze houden van hun stad, beleven en proeven haar. Hoe? Gewoon, door in beweging te blijven. Culinair uiteraard, tijdens de „picar“ – de rondgang langs de tapasbarretjes. Sevilla telt er ongeveer 3000, zegt men. Daar gaan we! We beginnen met een geraffineerd gevulde inktvis in de Casa Robles (Calle Álvarez Quintero 58). Dan een stuk manchego tortilla in de Cerveceria Giralda (Calle Mateos Gago 1). En misschien nog een klein broodje babypaling in El Rinconcillo – al sinds 1670 een instituut (Calle Gerona 40). Deze pleziertjes zijn bovendien voor iedereen binnen bereik: er zijn al hapjes waar je happy van wordt vanaf twee euro. Tapas verorber je staand, zittend, druk gebarend, met je partner, je familie, je vrienden of collega's. De populairste bars herken je aan de vloer: die ligt vol met olijvenpitten en papieren servetjes. Even snel bestellen is not done: rustig aan is het devies. Genieten, kletsen, flirten. De manzanilla, een droge sherry, mag daarbij gerust rijkelijk vloeien. Eén ding: vroege eters hebben hier een probleem. Voor negen uur 's avonds zie je alleen toeristen op zoek naar een restaurant. Het diner na de tapas begint pas vanaf 22 uur, liefst nog later. Maar het wachten wordt beloond, want de parel van Andalusië is buitengewoon rijk aan cultuurschatten. Die zijn in haar meer dan 3000-jarige geschiedenis meegebracht door Iberiërs, Feniciërs, Romeinen, Moren, Christenen en Joden. En de invloeden op de keuken zijn al net zo divers. CULINAIR BEGIN Geen authentiek Andalusisch ontbijt zonder churros. Deze krullen van bloem, water en zout worden in churrerías gebakken in hete olie en vervolgens door de churrero met een schaar in hapklare stukjes verdeeld. Bestrooi ze met suiker of doop ze in warme chocolade – en je bent klaar voor een prachtige nieuwe dag! Ook aceitunas mogen niet ontbreken: deze olijven krijg je in Sevilla bij ieder drankje. Op de voet gevolgd door boquerones, ansjovis in verschillende vormen: gemarineerd, gefrituurd, gegrild, gevuld. En dan die ham! Jamon Iberico de Bellota is afkomstig van scharrelvarkens die zich voornamelijk tegoed doen aan eikels. Vandaar de nootachtige smaak. En ga nou alsjeblieft niet met zo'n plakje zitten miezemuizen: de dunne vetadertjes en -randjes zijn bijzonder smaakvol. Soep is echt cool in Sevilla, in de ware betekenis van het woord. Ajoblanco is een koude roomsoep met witbrood, knoflook en amandelen. Bekender is de gazpacho met tomaten en augurken – en natuurlijk ook een behoorlijke portie knoflook. Ze wordt opgediend in een karaf of in glazen met ijsblokjes. 1 2
RkJQdWJsaXNoZXIy MjMwNzkzOQ==