K E U K E N M A G A Z I N E 2 0 2 2 / / K O K E N & G E N I E T E N „Ik mocht het staatsbezoek van Willem-Alexander en Maxima cateren.“ Met lokale eetbare bloemen weet Smeulders niet alleen de smaak, maar ook het oog te prikkelen. Zijn sleutelwoorden vers, puur en niet te ingewikkeld spraken mij enorm aan. Ik merkte dat de Antilliaan nogal traditiegetrouw is en niet graag iets eet wat hij niet kent. Ik besloot daarom de standaard- hapjes als uitgangspunt te nemen, maar ze dan wel in een nieuw jasje te gieten.“ Tegelijkertijd maakte Smeulders in rap tempo kennis met de lokale ingrediënten. Wie denkt dat ze daarmee een kijkje kon nemen in de groentelade van een willekeurige eilandbewoner, heeft het mis. Op Curaçao deden ze niet gek veel met hun eigen lokale producten. „Er wordt eigen- lijk nog gekookt zoals er honderd jaar eerder werd gekookt. In de tijd dat er nog geen koelkasten waren en er daarom vooral veel gestoofd werd. Alles werd zo- veel mogelijk van kop tot staart gebruikt: van neuzen, poten tot tenen, alles belandde in de pan.“ Om de traditiegetrouwe Antilliaan tevreden te stemmen, bedacht Smeulders nieuwe gerechten met bekende ingrediënten. Geitenstoof bijvoorbeeld, een enorm bekend gerecht op Curaçao. Voor zo’n stoof wordt een geit in honderden stukjes gezaagd die allemaal worden verwerkt in het gerecht. „Goede basis, dacht ik, maar waarom zou je er geen worstjes of paté van maken?“ SPELEN IN DE KEUKEN Tot op de dag van vandaag toont Smeulders wat de mogelijkheden zijn van de lokale producten. „Op het eiland bloeit en groeit enorm veel, maar de meeste men- sen lopen eraan voorbij. Ze importeren zelfs van alles uit het buitenland, terwijl hetzelfde hier ook gewoon te vinden is.
RkJQdWJsaXNoZXIy NjE5MzE=